Geen bedrog, geen geheimen, alleen pure olijfolie

In de schaduw van de keukenindustrie duikt steeds vaker een ongemakkelijke waarheid op: niet alle flessen olijfolie bevatten wat op het etiket staat. Uit recente testresultaten blijkt dat sommige aanbieders hun goedgelovige klanten letterlijk op het verkeerde been zetten.

Bij ons is dat anders. Wij bieden je puur geperste olijfolie, rechtstreeks uit de olijfgaard — geen verdunning, geen verborgen additieven, geen misleiding. Bij elke druppel kun je erop vertrouwen dat je écht olijfolie van hoogwaardige kwaliteit gebruikt.

Lees hieronder in dit artikel van Het Nieuwsblad waarom de problemen in de branche juist nú op tafel komen én hoe jij met échte olie het verschil proeft.

---

“Wie deze ‘olijfolie’ kocht, is bedrogen”: FOD Economie start onderzoek na onthutsende resultaten van onze test

Chris Snick , Lise Smout

13 september 2025 om 02:00

https://archive.is/20250915064922/https://www.nieuwsblad.be/lifestyle/eten-en-drinken/wie-deze-olijfolie-kocht-is-bedrogen-fod-economie-start-onderzoek-na-onthutsende-resultaten-van-onze-test/73848162.html#selection-285.0-285.26

Olijfolie is een van de meest fraudegevoelige producten. Wij lieten 32 flessen testen. Bij verschillende stalen is er discussie of het nu extra vierge is of niet, maar in één ervan bleek zowaar iets compleet anders te zitten. “Wie dit kocht, is bedrogen.” De FOD Economie opende een onderzoek na onze waarschuwing.

Het is een discussie die al jaren woedt: zit er écht extra vierge olijfolie in de flessen met dat etiket? Want olijfolie is een van de meest bedroggevoelige producten binnen de voedingsindustrie, zo bevestigt ook Europol. “De deur staat dan ook wijd open voor fraude”, aldus Wilma van Grinsven-Padberg en Arnold Koomans van het Nederlandse Olijfolie Instituut. “Er zijn weinig controles omdat minderwaardige olijfolie geen impact heeft op de volksgezondheid. Daarom is het voor Europa geen topprioriteit. Nederland moet van Europa jaarlijks amper 26 flesjes controleren, België zelfs maar 22. Dan is de kans dat je gepakt wordt, klein.”

Dat er in flessen olijfolie niet altijd zit wat erin zou moeten zitten, blijkt alvast ook uit de tests die onze economische inspectie doet. Van de 69 stalen die ze de afgelopen drie jaar onderzochten, waren maar liefst 26 – ofwel 38 procent – niet conform. De kwaliteit voldeed niet aan de eisen om ‘vierge’ of ‘extra vierge’ te zijn.

“Hier zit geen minderwaardige of muffe olijfolie in, hier zit gewoon géén olijfolie in. Geen flauw idee wat het dan wel is"

Wilma van Grinsven-Padberg

Panelleidster Olijfolie Instituut

Een deel van die controles gebeurt op basis van een steekproef, een deel na een melding waarbij er natuurlijk meer kans is dat er een probleem gevonden wordt. Maar ruim één op de drie blijft niet min. Dus trokken we naar de supermarkten om 32 flessen, om zelf eens te zien hoe het nu zit. We lieten ze stuk voor stuk keuren door het Nederlandse Olijfolie Instituut. Dat is erkend door de International Olive Council als proefpanel, in België hebben we geen erkend proefpanel. Ze trokken er grote ogen. Tussen de 32 flessen zat één fles die helemaal uit de toon viel: Pietra d’Olio, die we voor 10,19 euro kochten bij Hypermarkt Carrefour. “Die beantwoordt aan geen enkel smaak- of geurprofiel van olijfolie”, aldus panelleidster Wilma van Grinsven-Padberg. “Er zit geen minderwaardige of muffe olijfolie in, er zit gewoon géén olijfolie in, laat staan extra vierge.”

Wat er dan wel in zit? “Geen flauw idee. Dit maakten we nog nooit mee. Het heeft een meer waterige kleur, een andere viscositeit én het proeft en ruikt ook compleet anders dan olijfolie. Hiermee moet je naar een lab om te weten wat het is.”

Ook in andere flessen

Eerst trekken we opnieuw naar Carrefour om flessen met hetzelfde lotnummer te kopen. Daarin zit opnieuw hetzelfde onbekende goedje. We contacteren verschillende labo’s, maar krijgen te horen dat het niet makkelijk is om naar iets te zoeken waarvan je geen flauw idee hebt wat het is. De Universiteit Gent stelt voor een analyse te doen van de vetzuren én ook van de vluchtige ofwel geurcomponenten. We bezorgen hen een ongeopende fles. In afwachting van de resultaten kloppen we aan bij Carrefour. Daar zijn ze niet op de hoogte van de problemen, omdat het niet om een eigen product gaat.

“De betrokken fles wordt wel via een aantal van onze winkels verkocht, maar ze maakt geen deel uit van het eigen merkassortiment”, zegt woordvoerster Regine Van Tomme. “We zijn dus geen producent en voeren ook zelf geen inhoudelijke productanalyses uit. Dat hoeft niet. We rekenen daarvoor op de expertise en verantwoordelijkheid van onze leveranciers. Dat gaat zo met alle merken die niet van ons zijn. Ook bij andere supermarkten is dat zo. Op het etiket kun je als consument lezen wie de verantwoordelijke producent is. Als het olijfolie van ons eigen merk is, staat onze naam daar dan op en dan voeren wij de nodige tests en controles uit om garant te staan voor dat product. In dit geval is dat een ander bedrijf waarmee we contact opgenomen hebben. De betrokken leverancier heeft de fles intussen uit de handel gehaald.”

“Alle samenwerking met de betrokken distributeur en producent hebben we intussen stopgezet en we hebben onze raadsman de opdracht gegeven om deze partijen voor de bevoegde autoriteiten aansprakelijk te stellen”

Sodibel Group

Die terugname gebeurt pas nadat wij alarm hebben geslagen, want ook de leverancier reageert dat die van niets wist. Dat is de Sodibel Group. Een Brussels bedrijf dat gespecialiseerd is in import en export van een zeer breed gamma en aan verschillende supermarkten levert. Ze zijn er verontwaardigd en laten weten “dat ze in deze zelf slachtoffer zijn”. “Ons bedrijf heeft meer dan 50 jaar ervaring in de distributie”, zo reageert het bedrijf via mail. “We hebben er altijd een erezaak van gemaakt om al onze partners en leveranciers zorgvuldig te selecteren volgens een gestructureerd proces.”

Ze verwijzen in deze zaak naar een Italiaanse producent en een distributeur voor Europa. “Het zijn bedrijven met een breed assortiment Italiaanse merken die in verschillende Europese landen rechtstreeks aan de grootste namen in de grootdistributie worden verdeeld. Voorafgaand aan elke samenwerking hebben we de betrouwbaarheid van onze gesprekspartners gecontroleerd en zelfs een bezoek ter plaatse gebracht om de installaties te bekijken. Op het moment van aankoop hebben we bovendien van de producent en distributeur analyses ontvangen waaruit de conformiteit van het product blijkt. Alle samenwerking met de betrokken distributeur en producent hebben we intussen stopgezet en we hebben onze raadsman de opdracht gegeven om deze partijen voor de bevoegde autoriteiten aansprakelijk te stellen.”

Later volgt nog een mail waaruit blijkt dat ze intussen ook een eigen analyse deden. “De eerste resultaten gaan in dezelfde richting als diegene die u heeft uitgevoerd.”

“Eucalyptol komt niet van nature voor in olijfolie of zonnebloemolie. Waarom het is toegevoegd, weet ik niet. Wat ik wel weet, is dat mensen die deze fles gekocht hebben, bedrogen zijn”

Jan Tytgat

Toxicoloog KU Leuven

We waarschuwen zowel het Federaal Voedselagentschap (FAVV) als de FOD Economie. Het FAVV verwijst door naar de FOD Economie – “zij nemen de lead en verwittigen ons als er problemen zijn met de voedselveiligheid” – waar er een onderzoek geopend wordt. Intussen is ook de UGent klaar met de analyses. “Wat er in die fles zit, is geen olijfolie”, bevestigt professor levensmiddelenchemie Bruno De Meulenaer (UGent). Wat dan wel? “We vergeleken de inhoud met het profiel van zonnebloemolie, en daar lijkt het zeer fel op. De kans is dus groot dat het daarom gaat.”

Al is het blijkbaar ook niet de doorsnee zonnebloemolie die je in de winkel koopt. Het is verouderde om te beginnen, want in de olie werden ook verhoogde concentraties gevonden van een stof die daarop wijst. Nochtans heeft de fles nog een houdbaarheid tot april 2026. En daarnaast werd er ook nog eucalyptol in opgemerkt. “Iets wat voorkomt in veel kruiden of specerijen, met name in eucalyptusbladeren, rozemarijn, salie, ....”, zegt toxicoloog Jan Tytgat van de KU Leuven, die het rapport van de UGent inkeek. “Maar het is iets wat dus niet van nature voorkomt in zonnebloemen. Het is toegevoegd. Misschien voor de geur? Ik weet het niet. Wat ik wel weet, is dat mensen die deze fles gekocht hebben, bedrogen zijn.”

Hoe het zit met het al dan niet ‘gezond’ zijn van die olie? “Het onderzoek dat we uitvoerden, ging puur om het vaststellen van wat het kon zijn”, zegt De Meulenaer. “We hebben niet naar contaminanten gekeken. We weten dus niet of deze olie al dan niet schadelijk is.”

Beproefd recept

Wat er exact allemaal in de fles zit, kunnen wij als krant niet volledig uitzoeken, dat is voer voor de bevoegde diensten. Maar we hebben dus wel aanwijzingen dat het oude zonnebloemolie is met nog een extraatje. Hoe raakte dit goedje achter de rug van zowel de importeur als de supermarktketen in de rekken? We contacteren de twee bedrijven waarmee Sodibel samenwerkte. Van de importeur – een Luxemburgs bedrijf – vinden we twee gsm-nummers. Het eerste werkt niet, het tweede blijft constant onbeantwoord. Verschillende mails leveren niets op. We mailen naar Italië. Wanneer er geen antwoord volgt, telefoneren we en krijgen we de vraag om te mailen. Wat we doen. Maar antwoord komt er niet. Was het een accident de parcours? Iemand die per ongeluk een tank oude bewerkte zonnebloemolie liet leeglopen in de flessen in de plaats van de tank olijfolie? Het kan natuurlijk, maar het is wel zo dat zonnebloemolie vaker voor olijfolie wordt gesleten. Het is letterlijk een beproefd recept. Vorig jaar nam de Spaanse Guardia Civil nog 45.000 liter zogenaamde olijfolie in beslag die ofwel zonnebloemolie bleek te zijn, ofwel pomace, wat gemaakt wordt van pulp van olijven. En zo zijn er nog voorbeelden. In 2019 nam Europol ook al eens 150.000 liter zonnebloemolie in beslag die in flessen ‘olijfolie’ richting Duitse restaurants ging.

De reden waarom zonnebloemolie zo populair is als fraudemiddel voor olijfolie is simpel: er valt blijkbaar bakken geld mee te verdienen. “Voor zonnebloemolie betaal je op de internationale markten tot de helft minder dan voor olijfolie”, zegt Pierre-Alexandre Billiet van kennisplatform Gondola. “Vaak komt die zonnebloemolie van landen waar kosten en prijzen lager liggen.” Sodibel Group – de importeur – preciseert nog dat zij voor de Pietra d’Olio niet de prijs van zonnebloemolie betaald hebben. “We hebben die olie betaald aan de volle prijs van extra vierge en beschouwen ons daardoor niet enkel qua imago, maar ook economisch zwaar benadeeld en als slachtoffers in dit dossier.”

In tegenstelling tot hier, wordt meestal nog de moeite gedaan om gewone olijfolie aan te lengen met de goedkopere zonnebloemolie en zo het bedrog te verdoezelen. “Ze zoeken de juiste mix waardoor mensen het verschil niet smaken”, zegt Billiet. “Er wordt dan eventueel nog kleurstof zoals caroteen aan toegevoegd, om het op olijfolie te doen lijken. Het is pervers.” Bij Europol benadrukken ze nog dat er niet altijd hoeft gekeken te worden naar een producent of distributeur. “We zien dat dergelijke fraude zich ook kan voordoen buiten de kennis van betrokken bedrijven. Soms speelt die zich zelfs ergens onderweg af, na het bottelen.”

“We zien dat dergelijke fraude zich ook kan voordoen buiten de kennis van de betrokken bedrijven. Soms speelt die zich zelfs ergens onderweg af, na het bottelen”

Europol

De FOD Economie communiceert momenteel niet over het verdere verloop van haar onderzoek en laat enkel weten dat er een opgestart is. “Om het lopende onderzoek niet te schaden en omwille van het geheim van het onderzoek, geven we nooit informatie vrij over lopende zaken.” Wat consumenten kunnen doen die deze olijfolie – het gaat om lotnummer L2A24-110 met vervaldag 19 april 2026 – kochten? Drie klanten namen volgens Carrefour zelf al contact op met hun klantendienst. “Wie nog een fles wil binnenbrengen, kan dat alsnog”, zegt Regine Van Tomme van Carrefour, die nog eens benadrukt “dat alle flessen uit de rekken zijn weggehaald”.